فلسفه روم: تاریخ، محتوا و مدرسه پایه

فلسفه روم است التقاط مشخص، مثل بقیه از این دوره. این فرهنگ در تضاد با تمدن یونانی تشکیل شد و در همان زمان احساس وحدت با آن است. فلسفه روم بسیار علاقه مند در راه چگونه طبیعت نیست - او به طور عمده مذاکرات در مورد زندگی، غلبه بر سختی و خطر، و همچنین چگونه به ترکیب دین، فیزیک، منطق و اخلاق است.

دکترین از فضائل

یکی از برجسته ترین نماینده از مدرسه رواقی سنکا بود. آوازه و شهرت بد خود را امپراتور روم - او یک معلم از نرم افزار Nero بود. فلسفه سنکا را در آثاری مانند "نامه به Lucilla"، "سوالات از طبیعت است." اما روم رواقی از مقصدهای یونانی کلاسیک متفاوت است. بنابراین، زنون و Chrysippus فکر فلسفه منطق اسکلت و روح - فیزیک. اخلاق، آنها عضلات را باور نکرد. سنکا رواقی جدید بود. روح و ذهن هر فضیلت به نام اخلاق. بله، و او با توجه به اصول خود زندگی می کردند. برای چه سرکوب شاگرد خود علیه مسیحیان و مخالفان را تایید نمی کند، امپراتور دستور داد سنکا خودش را بکشد، که او را با عزت بود و انجام داد.

مدرسه از تواضع و اعتدال

رواقی فلسفه یونان باستان و رم بسیار مثبت درک شده و توسعه این منطقه تا پایان دوران باستان است. فیلسوف اول جهان باستان، که یک برده تولد بود - یکی دیگر از متفکر شناخته شده از این مدرسه اپیکتت است. این منقوش در دیدگاه های خود را ترک کردند. اپیکتت در نظر گرفته آشکارا بردگان توسط مردم همان نامیده می شود، مانند هر کس دیگری، که در فلسفه یونان در دسترس نیست. برای او فلسفه رواقیون ظاهر سبک زندگی، علم، اجازه می دهد برای حفظ خونسردی، به دنبال لذت و نه ترس از مرگ است. او گفت که نباید زیاد باشد مورد نظر، و آنچه در حال حاضر وجود دارد. پس از آن شما خواهد بود در زندگی نا امید کرد. عقیده فلسفی او اپیکتت به نام بی تفاوتی، علم در حال مرگ. این او به نام اطاعت آرم (به خدا). فروتنی به سرنوشت یک جلوه از آزادی روحانی عالی است. اپیکتت پیرو امپراتور بود علامت گذاری به عنوان Avrely.

شکاکان

مورخان که مطالعه توسعه فکر بشر، با توجه به یک موجودیت واحد پدیده مانند فلسفه باستان. یونان و روم باستان شبیه به یکدیگر بر روی تعدادی از مفاهیم بود. این به نوعی برای دوره اواخر دوران باستان است. به عنوان مثال، یونانی و رومی فکر او می دانستم که چنین پدیده به عنوان شک و تردید. این جهت همیشه در طول افول تمدن بزرگ رخ می دهد. فلسفه روم عوامل آن Enesidem از Knossos (دانش آموز Pyrrhon) اغریپاس Sekst Empirik بود. همه آنها شبیه به یکدیگر بودند به طوری که آنها هر نوع از تعصب مذهبی مخالف است. شعار اصلی آنها حمایت از این ادعا که تمام رشتههای در تضاد با یکدیگر و انکار خود، اما همه شک و تردید و در همان زمان طول می کشد به درخواست.

"در طبیعت از چیزهایی که"

فلسفه اپیکوری یکی دیگر از مدرسه محبوب روم باستان بود. این فلسفه در درجه اول به تیتوس لوکرتیوس کارا، که در مدت زمان بسیار خشن زندگی می کردند تشکر شناخته شد. او مفسر اپیکور بود، و در شعر "در طبیعت از چیزهایی که" در آیه تشریح سیستم فلسفی خود را. اول از همه، او توضیح داد دکترین اتم. آنها از هر گونه خواص محروم است، اما آنها را ترکیب برای ایجاد کیفیت از همه چیز. تعداد اتم ها در طبیعت است همیشه یکسان است. تشکر از آنها، است، یک دگرگونی در موضوع وجود دارد. هیچ چیز از هیچ چیز. جهان های متعدد هستند، آنها بوجود می آیند و با توجه به قانون نیاز طبیعی می میرند، و اتم ابدی است. جهان بی نهایت است، زمان وجود دارد تنها در اشیاء و فرایندهای، و نه در خود را دارد.

فلسفه اپیکوری

لوکرتیوس یکی از بهترین متفکران و شاعران روم باستان بود. فلسفه او هر دو تحسین و تنفر در میان معاصران خود برانگیخته. او به طور مداوم با مناطق دیگر، به ویژه منتقدان استدلال. لوکرتیوس بر این باور بودند که آنها معتقد بودند هیچ چیز علم از بین رفته است، چرا که در غیر این صورت ما به طور مداوم فکر که هر روز یک خورشید تازه افزایش می یابد. در همین حال، ما می دانیم که این یکی و همان نوری است. لوکرتیوس همچنین این ایده افلاطونی از تناسخ ارواح، انتقاد کرد. او گفت که، چرا که این فرد هنوز خواهد مرد، چه تفاوت که در آن روح خود را وارد. هر دو ماده و روانی در انسان متولد می شود، رشد می کند قدیمی و می میرد. لوکرتیوس و در مورد ریشه های تمدن فکر می کردم. او نوشت که مردم برای اولین بار در یک حالت توحش زندگی می کردند، تا زمانی که ما آتش به دست. جامعه در نتیجه یک قرارداد بین افراد بود. لوکرتیوس موعظه یک نوع از الحاد عیاش و در همان زمان رفتار روم بیش از حد منحرف انتقاد قرار داد.

لفاظی

درخشان ترین نماینده از التقاط روم باستان، فلسفه که موضوع این مقاله است، سیسرو بود. اساس همه فکر او معتقد است که فصاحت و بلاغت. این سیاستمدار و او در تلاش برای پیوستن به میل روم برای فضیلت و هنر یونانی به philosophise. این سیسرو که اصطلاح «gumanitas" که ما امروزه در گفتمان سیاسی و عمومی استفاده ابداع شد. در زمینه علم است که می تواند به نام یک متفکر دانشمند. همانطور که برای اخلاق و اصول، در این زمینه، او معتقد بود که هر یک از رشته راه خود فضیلت است. بنابراین، هر فرد تحصیل باید به هیچ وجه از دانش می دانم، و به آنها را. و تمام انواع سختی روزمره غلبه بر نیروی اراده.

مکاتب فلسفی مذهبی

در طی این مدت آن را ادامه داد به تکامل و فلسفه سنتی باستانی است. رم باستان است که به خوبی از آموزه های افلاطون و پیروان او درک شده است. به خصوص در این زمان آن مکاتب فلسفی و مذهبی مد روز بود، متحد غرب و شرق. مسائل اصلی مطرح شده توسط این تعالیم - و نسبت کنتراست روح و ماده است.

یکی از محبوب ترین مقصد neopifagoreystvo بود. آن را ترویج ایده یک خدا و جهان پر از تناقض است. نئو فیثاغورثی در سحر و جادو از اعداد اعتقاد داشتند. چهره های بسیار شناخته شده از مدرسه بلیناس حکیم، که آپولیوس در "دگردیسی" خود مورد تمسخر بود. در میان روشنفکران روم تحت سلطه دکترین از فیلون اسکندرانی، که در تلاش بود برای اتصال یهودیت با فلسفه افلاطون. او معتقد بود که یهوه آرم ها، که جهان را آفریده ایجاد کرده است. بدون انگلس تعجب یک بار به نام فیلو "عموی مسیحیت است."

داغترین روند

مدارس عمومی روم باستان شامل فلسفه و نوافلاطونگرایی. تجلی - - بین خدا و جهان متفکران این جنبش دکترین کل سیستم از واسطه ها ایجاد شده است. معروف ترین نوافلاطونیان آمونیوم Saccas، فلوطین، Iamblichus می، پروکلوس بود. آنها شرک استادانی. از لحاظ فلسفی نوافلاطونیان روند ایجاد به عنوان برجسته از بازگشت جدید و ابدی بررسی شده است. آنها معتقد بودند علت، اصل، اصل و هدف از همه چیز خدا است. خالق هرچه را به جهان، زیرا مرد در یک نوع از دیوانگی می تواند تا او بروید. این یک حالت آنها را به نام اکستازی است. نزدیک به Iamblichus می مخالفان ابدی نوافلاطونیان شد - عرفان. آنها معتقد بودند که بد است یک شروع مستقل، و همه تجلی در نتیجه از این واقعیت است که ایجاد شده است در برابر اراده خدا آغاز می شود.

فلسفه روم باستان به اختصار در بالا شرح داده شد. ما می بینیم که این ایده از این دوران به شدت توسط پیشینیان خود تأثیر پذیرفته بود. این فیلسوفان طبیعی یونانی، رواقیون، افلاطونیان، فیثاغورسیان بود. البته، رومی ها در چیزی تغییر یا احساس ایده های قبلی توسعه یافته است. اما از آن است محبوبیت خود در نهایت به فلسفه باستان به عنوان یک کل مفید بود. پس از همه، آن را به لطف فیلسوف رومی قرون وسطی در اروپا با یونانیان آشنا شد و شروع به مطالعه آنها بیشتر است.