A. Platonov، "پسر سوم": خلاصه و تحلیل کار. A. Platonov هنرمند مرگ و زندگی است

هنگامی که خواننده، به عنوان یک قاعده، به خوبی آموزش داده و شناخته شده، نام Andrei Platonov را می شنوید، و سپس بلافاصله "گودال" و "چنگور" را به یاد می آورد. و با آنها جذابیت سختی از هجا پلاتونیک است که نمیتواند در یک لحظه احساس شود، چون زبانش خواننده را به عنوان یک جعبه مواد مخدر، به تدریج و به عنوان یک مارگون باتلاق، تکان می دهد. معلوم نیست که آیا شخص کتابهایش را دوست دارد یا به سادگی نمی تواند از فضای ادبی عجیب و غریب که توسط کلاسیک روسی قرن بیستم وارد شده، بیرون بیاید. همه اینها درست است برای شکلهای کوچک ادبی که در آن سبک پلاتون تغییری نمی کند. "سومین پسر" (خلاصه ای از جمله) یک اثبات اضافی است.

طرح

در یک شهر کوچک ولایتی، پیرمرد مرد پیر می شود و به پسرانش (که شش نفر هستند) در سراسر اتحاد جماهیر شوروی، به آنها کمک می کند تا با مراسم خاکسپاری و به مادرشان خداحافظی کنند.

اولا، پسر بزرگتر به صحنه حوادث می رسد، سپس همه ی دیگر او را در یک زمان کوتاه دنبال می کنند. با کودک تنها پسر سوم می آید - او با او یک دختر کوچک را به ارمغان می آورد. با مهارت عالی، او در داستان همه چیز را که مربوط به مرگ مادرش، پلاتونوف است، توضیح داده است. "سومین پسر" (خلاصه تنها این را تنها بخشی از آن را بیان می کند) - به این معنا کار کمی عجیب و غریب است.

سپس یک خاکسپاری در یک خانه وجود داشت که هیچکسی به طور خاص به خدا اعتقاد نداشت، بنابراین کل رویه شخصیت سورئال و کمی بدبختی بود: کشیش خواندن نماز، پسران ایستادند (هیچکس دعا نکرد) بیش از تابوت مادر و بی سر و صدا گریه کرد، به صورت پریشان اشک آور. و کشیش در آن زمان برای یک جامعه برادرانه ای بسیار مشتاق بود، می خواستم احساس درگیر شدن در آنچه اتفاق می افتاد، من می خواستم با مردم درباره سوسیالیسم و ساخت و ساز آن صحبت کنم.

پدربزرگ همه برادران را در یک اتاق قرار داد و او با نوه او به دیگری رفت. بعد از مدتی، از اتاق برادران خنده، سر و صدای بچه گانه و آهنگ ها شنیدند. و پدربزرگ من با نوه او به اشک می ریزد. سپس دختر در مورد مادربزرگش گریه می کرد، و او هم نمی دانست، اما پدر بزرگ نمی توانست آرام آرامش را آرام کند.

در اتاق برادر تنها یک نفر وجود داشت - پسر سوم - سکوت کرد. در آن به زودی سر و صدا و سر و صدا متوقف شد. درب باز شد، یک پسر سوم از اتاق بیرون آمد، به تابوت مادرش رفت، می خواست بر روی او در تاریکی بچرخد یا او را بگیرد، اما حرکتی بی دست و پا کرد و تابوت را از روی میز بیرون آورد و سپس آگاهی را از دست داد. برادران دیگر به کمک او عجله کرد. آهنگ های بیشتری وجود نداشت، بیشتر سرگرم کننده نبود. برادران در اطراف خانه و حیاط پراکنده شدند و در مورد مادر مرده گول زدند. این وقایع توسط پلاتونو به شیوه ای قاطع توصیف شد. "سومین پسر" (خلاصه ای از این نشان می دهد که این به این معنی است) یک کار کوچک اما قدرتمند است.

مرگ به عنوان یک پدیده خانگی و به عنوان یک رویداد وجودی

اما داستان به محتوای این مقاله محدود نمی شود. وقتی که درباره پلاتونو می گویند و می نویسید، همیشه وسوسه است که فراتر از داستان کاری و چیزهایی که پشت سرشان است را ببیند. این وسوسه ای است که ما در حال ارائه آن هستیم، گذر از بازنگری به تجزیه و تحلیل وجودی کار که پلاتونو نوشت. "سومین پسر" (خلاصه نمیتواند این را پنهان کند) با چنین تحقیقاتی به عنوان کل کار نویسنده مواجه است.

تا زمانی که برادر سوم اتاق را ترک کرد، مرگ به نظر می رسید همه مردم جمع شده، به جز، شاید، نوه و پدربزرگ، یک رویداد عادی و حتی، شاید عادی. خب، بله، مادر من فوت کرد، پس چی؟ پس از همه، زندگی پسران است. زندگی به پایان می رسد و به پایان می رسد با مرگ - این کاملا طبیعی است. برادران مدت زیادی را دیدند و زمانی که آنها دوباره ملاقات می کنند، جز در مراسم تدفین پدرشان نمی دانند. پس چرا احمق نیستی؟

منطق در این است، زیرا مفاهیم اساسی تفکر روزمره وجود دارد. اگر به یاد می آورید، به ندرت کسی به مرگ یک ساله به عنوان یک تراژدی واقعی می اندیشد. افراد سالخورده معمولا مردند اما معمولا افراد جوان زندگی می کنند. اما این "عادت" به عنوان یک قاعده افشا نشده است، اما در پشت آیین پنهان است: آنها خود را در تابوت پرتاب می کنند، گول زدن و گریستن بر فرشته ها، به طوری که هیچ کس متوجه است که در واقع همه آنها اهمیتی نمی دهند.

رویداد وجودی، مرگ اتفاق می افتد زمانی که پسر سوم با "کلمه آرام" خود را متوقف شادی از برادران، اتاق را ترک می کند برای آخرین بار در تاریکی لمس مادر و از اضطراب بیش از احساسات. و پس از آن هر کس دیگری می فهمد که این همه برای واقعی است - مادر بیشتر نیست و هرگز نخواهد بود. غفلت یکی از قهرمانان پارچه زندگی روزمره را آشکار می سازد و ماهیت غم انگیز مرگ را نشان می دهد.

چنین تفسیری وجودی از واقعه مرگ پیری در اثر "پسر سوم" است. آندری پلاتونف استاد بزرگ نه تنها از کلمات، بلکه از اندیشه فلسفی است.

کنتراست زندگی و مرگ در کار "پسر سوم"

تعجب آور است، اما اولا، حتی اگر مرده در خانه باشد، احساس تراژدی تنها توسط زبان منحصر به فرد Platonov منتقل می شود، پسران آن را احساس نمی کنند. برای آنها، مرگ بخشی از زندگی است. اما زمانی که برادر سوم اخوت را از بین می برد، دیگران می دانند که مرگ غیر قابل برگشت است، چیزی کاملا متفاوت از زندگی است. البته این کشف، قهرمانان (و با آنها و خواننده) را ترساند. به طور کامل احساس یک شکاف تراژیک بین زندگی و مرگ پلاتون ها را در بر گرفت. آندری پلاتونف "پسر سوم" بر روی کنتراست بین استاندارد زندگی و غیر قابل برگشت بودن و غیر طبیعی بودن مرگ ساخته شده است. این کار کلاسی روسی ارزش خواندن است. علاوه بر این، مناسب برای اولین بار آشنایی با کار A.P. پلاتونوف