ما باید برای ترساندن

یک بار، با همکلاسی من، من تصمیم به رفتن به یک ساختمان بیمارستان رها شده، وحشت زده، پس به صحبت، زیرا اغلب می خواهید احساسات، قوی، من می خواهم به ترس، و این ساختمان بهترین برای این منظور مناسب است. من داستان های در مورد او شنیده، مردم صدای شنیده و زوزه وقتی اینجا بود. شما هرگز نمی دانید، ما تصمیم - از ما وجود دارد.

این ساختمان تیره و تار بود: پوست گچ، پنجره های شکسته، شیشه ای در اطراف زباله. این ساختمان کوچک، یک طبقه بود، با یک اتاق زیر شیروانی کوچک، در داخل هیچ دیوار وجود دارد، و آن مشهود بود که یکی بود اینجا نیست، زیرا منشاء گیج کننده به نظر بود، و سپس وحشت زده است. کل فضای جالب بود، چه در داخل؟ ما آمد تا به vhody اطراف انبوهی از زباله بود، و بوی بد وحشتناک بود، علاوه بر همه چیز، در همه جا سرنگ با خون پوشیده شده، به وضوح پس از برنامه در زمینه پزشکی است. از آنجا که از بو و به دلیل این واقعیت است که ورودی با، ما تصمیم به رفتن در یکی دیگر از ساختمان رها آشغال شد، بعد از آن روز، ما قرار بود به وحشت زده.

این ساختمان دیگر یک داستان دو بود، او درها و پنجره ها را ندارد، آن را در طبقه دوم و سوخته بود، زمین افتاد و از پله ها آشغال شد، ما را به ورودی دیگر رفت، دو اتاق وجود نخواهد داشت. وجود دارد هیچ پنجره، و همچنین اثری از آتش، تنه درخت را حفظ، و آنها نور بودند، اما در طبقه سرنگ پراکنده و ویال، بسیاری از، بسیاری بودند. ما نمی ترسیم، ما گریزی به آنچه آنها را ببینید تجربه کرده اند، ما از آنجا رفت. ما احساسات قوی را تجربه کرده اند، بله، قطعا. اما آن را یا تحسین، شادی یا غم و اندوه از ترس نیست. این نفرت از این مردم که این به معتادان، گریزی به مردم که این را به آنها انجام داد. همدردی به جامعه که در آن واقع می شوند، آنها با ما هستند، ما هر روز در کنار هم. هنوز نمی بینم، اما ما می دانیم چه فاصله ی اجتماعی بزرگ بین ما، بین ما، سالم، و آنها را، بیمار، ذهنی و جسمی.

آنها نیاز به کمک، اما هیچ کس می خواهد، و نه جامعه که در آن ما، و آنها، و یا آن دسته از بیماران که مسمومیت ذهن مردم و به نوبه خود، زندگی مردان و زنان عادی، در صرف وجود است که به "قبل از" تقسیم و "بعد از ".

بنابراین سوال این است که بیمار است؟ معتادان به مواد مخدر؟ نمایندگی؟ ما؟ آیا می توانیم؟

ما بی تفاوتی بیمار، تحقیر، ما حرص و طمع بیمار. معتادان به مواد مخدر - سست اراده و وابسته. و فروشندگان. کسانی که فرزندان والدین تبدیل می شود در موجودی طراوت، با یک نگاه از دست داده، و عدم دلیل و هدف، کسانی که تبدیل افراد، که به دنبال معنا و جامعه از کسانی که از دوز وجود داشته باشد تا دوز. چگونه می توان حساب از آنها؟ آنها چه کسانی هستند؟ آنها هیولا هستند، که در آنها تخریب سرنوشت که مردم کشتن، کشتن خانواده، و جامعه سم است. بنابراین چه چیزی شما را با آنها انجام دهید؟ برای خودتان تصمیم بگیرید.

آیا شما متوجه است که ما یک گریزی حتی به تنها یک اشاره ای به مواد مخدر و اعتیاد به مواد مخدر موضوعات به ارمغان آورده اند؟ اما، به اندازه کافی عجیب تعداد معتادان به مواد مخدر کاهش می یابد. چه کاری انجام دهید؟ یافتن جواب در درون خود.

اما من فکر می کنم سخت ترین چیز این است که یادگیری همه ما پاسخ. در اینجا شما هستند، آن را به شما است، ارائه دست بانوی پیر خود را اگر که مشکل این است که صعود به دلیل عدم راه آهن؟ و یا کمک به یک فرد معلول به صعود اگر او سقوط کرد؟ در حال حاضر، ذهنی، به شما گفت: "بله البته! ما نه حیوانات "، اما به خودتان نگاه کنید! احتمالا آنچه شما می شده اند!

بنابراین در مورد معتادان به مواد مخدر است، همه آنها می ترسند، همه تحقیر، و تنها چند آنها را به حساب نمی آورد باقی مانده از جامعه، و تلاش برای آنها کمک کند. من می توانید خود را غلبه بر نیست، نمی تواند به همدردی ریاکارانه استطاعت، و وانمود کنید که من می خواستم به آنها کمک کند. این مشکل.

ما نیاز به ترس، چرا که ما با دوش سنگ انسان، تجربه تنها برای خودم، و یک نفر روز از این واقعیت است که هیچ کس می خواهد برای کمک به مرد.