بیکاری و قانون اوکان است

نرخ بیکاری بیکاری اجباری کار، ناشی از تعادل به طور مداوم نشانه گذاری بین عرضه و تقاضا در بازار کار. این را می توان شناسایی چنین دیدگاه های پیشرفته آن، به عنوان یک داوطلبانه (اصطکاکی)، ساختاری، دوره ای، فن آوری، فصلی، و دیگر پنهان است.

با توجه به عوامل مختلف، سطح نرخ رسمی بیکاری است که همیشه مورد، به دلیل بیکاری پنهان (در این دسته همچنین شامل روستاییان از مناطق پرجمعیت) در مقیاس بسیار بیشتر از تمام گونه های دیگر. در همان زمان، آمارهای رسمی را به حساب در تعدادی از شهروندان بیکار که متوقف به دنبال کار (انجام در تبادل کار ثبت نام نکرده) را ندارد، و همچنین به عنوان کسانی که نمی خواهند به کار (مانند افراد حدود 1-2 میلیون نفر در کشورهای عمده ای از بازار را توسعه ). این افراد به سادگی برای آمار رسمی وجود ندارد. همه این کتمان حقیقت قابل توجهی از بیکاری تاثیر می گذارد.

اهمیت محاسبه نرخ بیکاری است. این مقدار برآورد شده است برای تعیین مقدار در ارتباط با آن به اقتصاد ملی محصولات داخلی از دست داد. برای اقتصاددانان، قانون اوکان بیانگر جمع از تولید ناخالص داخلی واقعی از ارزش بالقوه آن است.

دانشمند آمریکایی A. Oukenu موفق به اثبات وجود رابطه بین حجم کل محصول و بیکاری است. این رابطه به عنوان قانون اوکان را شناخته شد. بر اساس این قانون، دامنه از محصول ملی معکوس با تعداد افراد بیکار در کشور متناسب است. با رشد بیکاری 1٪ ارزش تولید ناخالص داخلی واقعی است حداقل 2 درصد کاهش می یابد. از آنجا که بیکاری طبیعی اجتناب ناپذیر است و دائمی است، برای محاسبه جمع حجم تولید ملی تنها بیکاری بیش از حد در نظر بگیرید. این دیدگاه دوم، به هر حال، امروز به طور معمول برای بیشتر کشورهای توسعه یافته است.

برای ارزیابی سطح بیکاری طبیعی پذیرفته را به یک مقدار را به 6 درصد از تعداد کل افراد سالم برابر است. پیش از این، در مورد 30-35 سال پیش، او به 3٪، که نشان می دهد که تحرک نیروی کار را افزایش داده است (این منجر به افزایش بیکاری داوطلبانه) و نرخ NTP افزایش تعیین شد (آن را افزایش بیکاری ساختاری) است. در زمان ما، نرخ بیکاری کل معمولا بالاتر از نرخ طبیعی، که، با توجه به قانون اوکان، منجر به از دست دادن از تولید ناخالص داخلی از بازار کشور است.

در همان زمان، قانون اوکان نشان میدهد یک رابطه معکوس. جان کلام آن است که موضوع به افزایش سالانه در تولید ملی با حداقل 2.7 درصد از تعداد افراد بیکار خواهد بود که همان و ارزش های طبیعی تجاوز نمی کند. بنابراین، اگر پارامترهای اقتصاد کلان می توانید سه درصد مانع غلبه کند، نرخ بیکاری در این کشور در حال رشد است.

لازم به ذکر است که قانون اوکان است یک قانون دقیق، که قطعا تحت هر شرایطی انجام نمی شود. در عوض، آن یک روند است که برای هر کشور و دوره محدودیت زمان است.

افزایش بیکاری است عواقب منفی زیر است: است استفاده کم، کاهش ارزش وجود دارد پتانسیل نیروی کار این کشور، کیفیت زندگی رو به وخامت است، افزایش فشار بر ارزش دستمزدها، افزایش هزینه های عمومی در تغییر مشاوره شغلی و یا وضعیت توانبخشی حرفه ای، تعداد جرائم.

عوامل اصلی مؤثر بر نرخ بیکاری، به شرح زیر است:

- سازمانی و اقتصادی - دولت از زیرساخت بازار، کار، تغییر فرم سازمانی و قانونی از سازمان ها و شرکت ها، خصوصی سازی، تغییرات ساختاری در اقتصاد؛

- اقتصادی - تورم و قیمت ها، نرخ انباشت، دولت که در آن فعالیت های سرمایه گذاری، سیستم مالی و اعتباری، و تولید ملی؛

- فنی و اقتصادی - سرعت NTP، نسبت عرضه و تقاضا در بخش های مختلف بازار کار، تغییرات ساختاری در اقتصاد؛

- جمعیت شناختی - باروری، مرگ و میر، سن و ساختار جنسی جمعیت، امید به زندگی، جهت و حجم جریان مهاجرت.