یادگیری به عشق

عشق یک مرد، به پیدا کردن یک حق، یک خانواده را یک بار و برای همه است. خانواده واقعی، که در آن زندگی عشق است. چگونه برای رسیدن به شادی خانواده، راز دست آوردهای خود را؟

هر یک از ما خود ما، که هیچ شباهت با دیگر، ماهیت، مفهوم طعم، بسیار نیازها و خواسته های متفاوت است. اما در زندگی چیزی وجود دارد، که بدون آن هر انسانی را نمی تواند. این است - عشق. عشق هر کسی می خواهد. اما چگونه به تحقق بخشیدن به این از ویژگی های بزرگ از روح انسان است؟

من می کنید برای دیدار با یکی برای زندگی است. من، ازدواج فرزند است، اما عشق ما به دست نیست. این سوال مطرح است: چگونه ما ازدواج؟ بدون عشق؟ بله، من احساس می کنم هیچ عشق. عبور و دریافت تجربه کمی، می توانم بگویم که برای ساخت یک خانواده از عشق - غیر ممکن است! گفتن این که من همسر آینده من را دوست ندارد، من نمی توانم. بله، من آن را دوست داشت، اما نه بیشتر. این شور و شوق بود، اما عشق را هرگز. اول از همه، من می خواستم آن را به من. حس معمولی خودخواهی است. مانند چگونه من می خواهم یک ماشین خوب، یک دکوراسیون زیبا. من در عشق با چشم خود را زیبا، شخصیت شاد، اجتماعی بودن، در جایی پشتکار سقوط کرد.

احساسات ما، سوزش شد سوخته و تبحر در یک اتش بازی بزرگ. این فوق العاده است و آن را بزرگ برای هم بودن بود. اما وقتی که من به هنگام تولد، آن را تغییر ظاهر من، جایی من تغییر کرده است جهان درونی، و همسرش، پس از آن من، به ترتیب، در عشق با چیزی در من افتاد که من قبل از بارداری حال: زیبا، بلند و باریک، شاد، دختر جوان بی خیال. اما زمان متفاوت است. با گذشت زمان، زندگی در رفت. هر روز، من می دانستم که او را ترک شور، عشق، اما هیچ چیز جدیدی وجود دارد. و یا به جای خوب و نور ظاهر شد. در مقابل، ما در رابطه تحریک پذیر تبدیل به یکدیگر، uncaring، غیر به یکدیگر؛ افرادی که در مورد زندگی یکی دیگر از مهم نیست، به ظاهر یک دوست. خانواده ما مجبور نبود ادامه خواهد داد. زندگی در همان منطقه، هر زندگی خود را دارند. و چند سال بعد، من به این نتیجه که عشق فقط می خواهم که آمده نمی آمد. این یک احساس فوق العاده برای یادگیری است. و برای کسب اطلاعات بیشتر از یک سال. عشق نیاز به کشت، پرورش، تغذیه می کنند. شور، عشق می رود. و در یک خانواده که در آن زن و شوهر سعی نکنید و سعی کنید به نمی زمین به یکدیگر از طریق "کوچک" را از خود گذشتگی، نه از لبه های تیز از شخصیت او خلاص، قلابها او را آزرده یکدیگر خانواده فرو می ریزد مانند یک قلعه شن و ماسه، بود که به قادر را تبدیل به یک قلعه نشکن.

پس از همه، عشق - ابدیت، چون، ازدواج گرفتن، ما در حال ایجاد یک خانواده برای زندگی است. و نه تنها زمین بلکه در آسمان است. عشق خودخواهانه نیست، چرا که ما را دوست ندارد برای چیزی، اما فقط. خوب یا بد، خیره و یا مطیع، هوشمند یا نه، بالا و یا پایین - - اما آنچه تفاوت از آنجا که او شوهر خود را! هنگامی که شما را دوست دارم، به نظر می رسد مهم نیست. آن را دوست دارم - به اطلاع نقص نیست. همانطور که ما کودکان را دوست دارم، ما پدر و مادر ما را دوست دارم؟ فقط به خاطر آنها مال ما هستند.

دوست دارم - این فداکاری، که ممکن است از چیزهای کوچک تشکیل شده است، و زندگی ما متشکل از آنها. به جای تماشای این بازی، یک مرد خواهد رفت و کار کردن با کودکان. در حال حاضر دارای خود گذشتگی به خاطر خانواده، به خاطر عزیزان. برای اینکه قادر به رها کردن منافع خود، قادر به عصبانی نشو، اذیت نمی کند، مقصر نیست، اما به سادگی دوست دارم.

من، متاسفانه، آموخته اند به عشق در ازدواج اول، اگر چه او تلاش کرد. در حال حاضر برای مقصر که دوست ندارد به دنیا آمد نگاه کنید، من فکر می کنم، آن را می سازد هیچ حس. به گفته یکی از شخصیت ها در فیلم: "اگر یک خانواده که اشتباه می رود، سرزنش دو - هر دو زن و شوهر."

با این حال، من می خواهم به یاد بگیرند که به عشق است. اجازه دهید اولین بار کار نمی کند. برای یادگیری به عشق، به تغییر چیزی در خود لازم است. و یا برای دیدار کسی که شما را در این کمک خواهد کرد. نکته اصلی در عجله، عشق عجله، غرور، پرشکوه، نما را تحمل کند. یک قانون از زندگی معنوی و روحانی وجود دارد: ارزش تجربه، انرژی داخلی حواس بر روی قدرت تظاهرات خارجی وابسته نیست. تلاطم احساسات، عواطف جوشان هنوز در مورد عمق خود صحبت نمی کنند. احساس واقعی اساسا به نظر می رسد با فروتنی، بی سر و صدا، دیده.

من فکر می کنم چنین شخصی را ملاقات کرد، حتی اگر من را نمی خواهد پیش است. من فقط احساس می کنم که من در حال تغییر، تغییر احساسات من در یک راه خوب، در راه است که به نام - عشق.