کشف قطب جنوب. رولد آموندسن و رابرت اسکات. ایستگاه تحقیقات در قطب جنوب

کشف قطب جنوب - یک رویا صد ساله از کاشفان قطبی - نروژ و انگلستان - در مرحله نهایی خود را از تابستان 1912 شخصیت یک رقابت مشغول بین اعزامی از دو کشور به عهده گرفت. برای اولی، آن را در پیروزی به پایان رسید، برای دیگران - یک تراژدی. اما، با وجود این، به آنها منجر کاشفان بزرگ رولد آموندسن و رابرت اسکات را برای همیشه وارد تاریخ توسعه قاره ششم.

اولین کاشفان از عرض های جغرافیایی قطبی جنوب

فتح قطب جنوب در سال آغاز شد زمانی که مردم فقط به طور مبهم آگاه باشید که در جایی بر روی لبه نیمکره جنوبی به زمین می شود. اولین نفر از ملوانان، که موفق به دریافت نزدیک به او، آمریکو وسپوچی مرور در اقیانوس اطلس جنوبی و در عرض های جغرافیایی 1501 پنجاهمین رسیده است.

این دوره، دوره زمانی که توسط متعهد بود بزرگ اکتشافات جغرافیایی. شرح مختصری از اقامت خود را در این عرض جغرافیایی قبلا غیر قابل دسترس (وسپوچی نه تنها هدایتگر، اما یک دانشمند بود)، او را در راه خود را ادامه داد به سواحل جدید، قاره به تازگی کشف شده - امریکا - پوشیدن نام خود را امروز.

مطالعه سیستماتیک از عرض های جغرافیایی جنوبی، به امید پیدا کردن سرزمین ناشناخته تقریبا سه قرن بعد از معروف انگلیسی Dzheyms کوک عهده گرفت. او قادر به او نزدیک حتی بیشتر، رسیدن به در این 72 موازی بود، اما پیشرفت بیشتر خود را در جنوب کوه های یخ مانع قطب جنوب و یخ شناور.

افتتاح قاره ششم

قطب جنوب، قطب جنوب، و از همه مهمتر - حق پیشگام و پیشتاز زمین احاطه شده از یخ و شکوه شرایط مرتبط نامیده می شود بسیاری از خالی از سکنه. در طول قرن نوزدهم تلاش پی در پی از فتح قاره ششم بود. آنها با ملوانان ما میخائیل ها Lazarev و Faddey Bellinsgauzen، که انجمن جغرافیایی روسیه، انگلیسی KLARK راس که به موازات 78، و همچنین تعدادی از محققان آلمانی، فرانسه و سوئد رسید ارسال حضور داشتند. تاج گذاری این شرکت ها موفقیت تنها در پایان قرن، زمانی که یوهان استرالیا Bullu افتخار برای اولین بار پای تنظیم در ساحل ناشناخته قاره قطب جنوب بود.

از این نقطه در آبهای قطب جنوب با عجله نه تنها دانشمندان، بلکه سوداگران نهنگ که ماهیگیری دریا سرد نمایندگی یک دامنه گسترده ای. سال پس از سال، تسلط ساحل، ایستگاه تحقیقات برای اولین بار، اما قطب جنوب (نقطه های ریاضی خود را) هنوز هم غیر قابل دسترس بود. در این زمینه، با وضوح غیر معمول سوال به وجود آمد: چه کسی قادر به ضرب و شتم رقابت و که ملی پرچم برای اولین بار vzovotsya در نوک جنوبی از کره زمین است؟

نژاد به قطب جنوب

در آغاز قرن XX، چندین تلاش برای تسخیر گوشه تسخیر زمین، و هر زمان کاشفان بیشتر و بیشتر قطبی موفق به دریافت نزدیک به او. نقطه اوج در اکتبر 1911 زمانی بود که دادگاه اعزامی دو - بریتانیا، توسط روبرتا Folkona اسکات و نروژی منجر شد، که توسط رولد آموندسن (قطب جنوب برای یک مدت طولانی و آن رویای گرامی از بود) رهبری می شد، تقریبا به طور همزمان به سواحل قطب جنوب به عهده دارد. آنها چند صد مایل به اشتراک گذاشته.

جالب، اولین سفر نروژی بود که به طوفان قطب جنوب. آموندسن و خدمه خود را به قطب شمال فرستاده شدند. این است که نوک شمالی زمین را در برنامه های هدایتگر بلند پروازانه است. با این حال، راه او را دریافت یک پیام است که قطب شمال است به آمریکایی تسلیم - کوک و پیری. عدم تمایل به رها کردن قدر و منزلت خود، آموندسن به طور ناگهانی تغییر داد و تبدیل جنوب. بنابراین، او به چالش کشیده بریتانیا، و آنها نمی توانند برای افتخار از ملت خود ایستادن.

حریف او رابرت اسکات، قبل از خود را وقف فعالیت های تحقیقاتی برای یک مدت طولانی به عنوان یک افسر نیروی دریایی اعلیحضرت او خدمت کرده و تجربه کافی در دستور ناوهای جنگی و رزم. پس از بازنشستگی او، او دو سال در سواحل قطب جنوب صرف، شرکت در ایستگاه تحقیقاتی است. آنها حتی ساخته شده تلاش برای رسیدن به قطب، اما با به مدت سه ماه در فاصله بسیار قابل توجهی نقل مکان کرد، اسکات مجبور به عقب بازگردیم.

در آستانه حمله قاطع

تاکتیک برای رسیدن به اهداف در یک مسابقه عجیب و غریب "آموندسن - تیم اسکات متفاوت بوده است. ابزار اصلی بریتانیا اسبان منچوری بود. کم رو به رشد و هاردی، آنها کاملا به شرایط از عرض های جغرافیایی قطبی مناسب است. اتومبیل برفی - اما جدا از آنها را در اختیار مسافران نیز سنتی در چنین مواردی، sledding سگ، و حتی یک تازگی مناسب در آن سال ها وجود دارد. نروژی ها در سراسر در Huskies از شمال اثبات شده است، که باید تمام طول مسیر به جلو و چهار عزیزم با سورتمه حمل، tyazhelogruzhenyh تجهیزات متکی بود.

و هر دو از آنها را به آینده از طریق طول هشت مایل یکی از راه، و به همان اندازه (در صورتی که زنده بماند، البته). پیش از آنها برای یخچال های طبیعی، ترک ته ناهموار، سرد و وحشتناک، همراه با کولاک و برف انتظار بودند، و به طور کامل از بین می برد دید از، و اجتناب ناپذیر در چنین مواردی، سرمازدگی، آسیب، گرسنگی و انواع سختی ها. این جایزه برای یکی از تیم بود که شکوه و عظمت از پیشگامان و حق افراشتن پرچم در قطب قدرت آن است. نه نروژی و نه بریتانیا شکی نیست که بازی ارزش شمع بود.

اگر رابرت اسکات در ناوبری و پیچیدگی ماهر تر بود، آموندسن به وضوح برتر به او به عنوان کاشف قطبی با تجربه بود. انتقال بسیار مهم است به یک قطب در قاره قطب جنوب زمستان گذرانی قبل و نروژی قادر به برای او انتخاب یک محل بسیار بهتر از همتای بریتانیایی خود بود. در مرحله اول، اردوگاه خود را تقریبا یک صد مایل به نقطه پایان سفر از بریتانیا نزدیک تر واقع شده بود، و در مرحله دوم، مسیر از آن به قطب شمال، آموندسن راه را هموار ساخته، او قادر به عبور از مناطق بود که در آن شایع سرد ترین شدید این زمان از سال و طوفان های پی در پی و کولاک.

پیروزی و شکست

تیم ملی نروژی قادر به آمد تمام راه بود و برنامه ریزی شده به بازگشت به کمپ اصلی، در طول تابستان قطب جنوب کوتاه از دست رفته. ما فقط می توانیم مهارت و استعداد است که با آموندسن گروه خود را صرف به مقاومت در برابر دقت باور نکردنی از تشکیل خود را از زیر نمودار تحسین. در میان افرادی که به او اعتماد وجود داشت نه تنها مرده است، اما حتی برای به دست آوردن هر گونه آسیب جدی است.

کاملا سرنوشت متفاوت در انتظار سفر از اسکات. قبل از سنگین ترین قسمت از مسیر، هنگامی که هدف یک صد و پنجاه مایل بود، آنها پشت آخرین عضو از یک گروه پشتیبانی، و پنج محققان بریتانیایی خود را در کالسکه سفر، سنگین مهار شده است. در این زمان تمام اسب به زمین افتاد، شکست، ثانی موتور و سگ به سادگی به وسیله کاوشگران قطبی خورده بودند - مجبور به رفتن به اقدامات شدید برای زنده ماندن.

در نهایت، 17 ژانویه، سال 1912 به عنوان یک نتیجه از تلاش فوق العاده ای آنها نقطه نظر ریاضی قطب جنوب رسید، اما وجود دارد آنها را برای ناامیدی وحشتناک در انتظار بودند. در سراسر آثار بازدید اینجا قبل از رقبای آنها با مته سوراخ. چاپ در برف سورتمه لغزش و پنجه سگ قابل مشاهده هستند، اما اغلب متقاعد کننده به شکست های خود را ترک بین چادر یخ، که بیش از پرچم نروژی پرواز شهادت دادند. متاسفانه، کشف قطب جنوب از دست داده بود.

درباره شوک است که اعضای با تجربه از گروه خود، اسکات نوشته های دفتر خاطرات باقی مانده است. ناامیدی وحشتناک بریتانیا به یک شوک واقعی فرو برد. شب پس از آن که آنها صرف بیدار. آنها وزن فکر چگونه آنها در چشم کسانی که برای صدها مایل از مسیر بر روی قاره یخ زده، انجماد و سقوط از طریق ترک را نگاه کنید، و به آنها کمک کرد آخرین کشش از راه برسد و قاطع، اما حمله ناموفق بوده است.

فاجعه

با این حال، به رغم همه چیز، باید قدرت را جمع آوری و باز می گردد. بین مرگ و زندگی گذاشته شده است هشت مایل بازگشت سفر. حرکت از یک سوخت اردوگاه متوسط و محصولات خود را به دیگری قطبی قدرت فاجعه از دست دادن. موقعیت خود را با گذشت هر روز نا امید کننده تر شد. پس از چند روز از سفر برای اولین بار از این اردوگاه با مرگ بازدید شد - او جوانترین از آنها فوت و به نظر می رسید از لحاظ جسمی قوی ادگار ایوانز. بدن او در برف مدفون شد و یخهای شناور سنگین انباشته شده است.

کاپیتان سواره، که به قطب شمال رفته بود، رانده شده توسط تشنگی برای ماجراجویی - قربانی بعدی لارنس اوتس بود. شرایط و چگونگی مرگ او کاملا قابل توجه - دست یخ زده و پا و آگاهانه، آن را یک بار به رفقای خود می شود، در شب در راز از همه جایی برای اقامت رها کرده و به تاریکی غیر قابل نفوذ رفت، به طور داوطلبانه خود را به مرگ محکوم. بدن خود را به حال هرگز پیدا نشد.

نزدیکترین اردوگاه متوسط تنها یازده مایل بود، که ناگهان افزایش یافت کولاک، به طور کامل حذف امکان پیشرفت بیشتر دارد. سه انگلیسی در اسارت یخ بود، از جهان را کاهش دهد، محرومیت از غذا و از هر فرصتی برای گرم.

شکسته از چادر، البته، نمی تواند هر چیزی شبیه به یک پناهگاه قابل اعتماد است. دمای هوای بیرون به سطح از ^-40 ° C کاهش یافته است، به ترتیب، در غیاب یک بخاری، آن را کمی بالاتر بود. این موذی کولاک مارس هرگز آنها را از آغوش خود را منتشر کرد ...

خط پس از مرگ

شش ماه بعد، زمانی که نتیجه غم انگیز از اکسپدیشن آشکار شد، تیم امداد و نجات در جستجوی کاشفان قطبی فرستاده شد. در میان یخ های صعب العبور، او موفق به پیدا کردن چادر برف آهنگ با اجساد سه محققان بریتانیایی - Genri Bauersa، Edvarda Uilsona و فرمانده رابرت اسکات.

در میان وسایل از قربانیان خاطرات اسکات پیدا شد، و این که نجات شگفت زده، کیسه های نمونه های زمین شناسی در دامنه های سنگ بیرون زده از یخچال های طبیعی جمع آوری شده. باور نکردنی، سه انگلیسی ادامه به کشیدن سنگ، حتی زمانی که عملا هیچ امید نجات وجود دارد.

در یادداشت های خود، رابرت اسکات، دقیق و تجزیه و تحلیل دلایل که منجر به نتیجه غم انگیز، اخلاقی و با اراده به عنوان یک همراه رفقای خود را ستود. در نتیجه، با اشاره به کسانی که در دست یک دفتر خاطرات از، از او خواسته به انجام همه چیز را به منظور باقی می ماند رها شده توسط خانواده اش نیست. اختصاص چند خط از وداع با همسرش، اسکات او فرمان داد تا مطمئن شوید که فرزند خود را آموزش مناسب را دریافت کرده است و قادر به ادامه تحقیقات او بود.

به هر حال، در آینده، پسرش پیتر اسکات محیط زیست معروف که زندگی خود را به حفاظت از منابع طبیعی جهان اختصاص داده شد. آمدن به جهان فقط برای دیدن آن روز که پدرش در سفر زندگی خود را به آخرین رفت، او به سن رسیده قدیمی زندگی می کردند و در سال 1989 درگذشت.

اعتراض عمومی باعث تراژدی

در ادامه ی داستان، آن را باید به ذکر است که این مسابقه از دو هیئت اعزامی، که نتیجه آن باز برای یکی از قطب جنوب بود، و برای دیگر - مرگ عواقب بسیار غیر منتظره بود. هنگامی که جشن از این تکمیل، البته، یک کشف مهم جغرافیایی، تبریک سکوت و گفتار درگذشت دور تشویق، یک سوال در مورد سمت اخلاقی از آنچه اتفاق افتاده است. هیچ شکی نیست که علت غیر مستقیم مرگ بریتانیا در افسردگی عمیق، ناشی از پیروزی آموندسن بود.

نه تنها در بریتانیا بلکه در مطبوعات نروژی تا به اتهامات مستقیم برابر برنده محترم اخیر. من یک سوال منطقی مطرح کرد: حال حق اخلاقی را تجربه کرده و به مطالعه عرض شدید رولد آموندسن قرعه کشی در اقدامات خصمانه بلند پروازانه بسیار وسوسه، اما عاری از مهارت های لازم از اسکات و همراهانش؟ شد آن را درست تر نیست به او دعوت به اتحاد و هم برای تحقق بخشیدن به برنامه های ما؟

معما آموندسن

چگونه او را به این آموندسن واکنش نشان داد و اگر او خود را برای سرزنش سهوا باعث مرگ همکار بریتانیایی اش - سوال پاسخ داده نشده را برای همیشه باقی خواهد ماند. با این حال، بسیاری از کسانی که کاشف نروژی می دانستند، ادعا را دیده اند نشانه های روشنی از آشفتگی ذهنی خود. به طور خاص، می تواند به عنوان شواهد تلاش خود را به بهانه عمومی خدمت می کنند، آن است که مختص به طبیعت افتخار و تا حدودی مغرور او نیست.

برخی از زندگینامهنویسانش تمایل به دیدن شواهد نابخشوده خود را مقصر در شرایط مرگ از آموندسن. مشخص شده است که در تابستان سال 1928 او را به پرواز در قطب شمال سفر، sulivshy مرگ حتمی است. سوء ظن است که او در حال حاضر علل مرگ خود پیش بینی کرده بود آموزش گرفته شده است. نه تنها این، آموندسن را به همه چیز نظم آورده و پرداخت طلبکاران خود، او نیز به فروش می رسد تمام اموال خود، به عنوان اگر قرار بود وجود دارد که بازگردد.

شش قاره امروز

یک راه یا دیگری، و کشف قطب جنوب به آنها متعهد، و افتخار از هیچ کس او نمی خواهد. امروز، در نوک جنوبی از زمین انجام تحقیقات گسترده. در این نقطه است که یک بار نروژی انتظار پیروزی و انگلیسی - بزرگترین ناامیدی امروز ایستگاه بین المللی قطبی است "آموندسن - اسکات" نام او نامرئی این دو فاتح بی باک عرض شدید متحد شده اند. تشکر از آنها، قطب جنوب در جهان که امروز به عنوان چیزی آشنا و به خوبی در دسترس درک شده است.

در دسامبر 1959، آن را به یک معاهده در قطب جنوب، در ابتدا توسط دوازده ایالت امضا امضا شد. با توجه به این سند، هر کشور حق را به انجام پژوهش در تمامی قاره جنوب عرض جغرافیایی شصتمین است.

با توجه به این که امروز، ایستگاه های تحقیقاتی متعدد در قطب جنوب در حال توسعه برنامه های علمی پیشرفته ترین. امروزه، بیش از پنجاه وجود دارد. در اختیار دانشمندان نه تنها به معنای زمینی از کنترل بر محیط زیست، بلکه هواپیما و حتی ماهواره ها. این نمایندگان آن در قاره ششم و انجمن جغرافیایی روسیه. در میان گیاهان موجود جانبازان، مانند "بلینگ شاوسن" و "دوستانه 4"، و نسبتا جدید - "روسی" و "پیشرفت". همه چیز نشان می دهد که در روز ما انجام اکتشافات جغرافیایی متوقف نمی شود.

تاریخچه مختصری از چگونگی مسافران شجاع نروژی و انگلیسی، هجوم خطر، به دنبال هدف گرامی، اما به طور کلی می توانید تمام تنش و درام از آن وقایع انتقال می دهد. اشتباه به احترام به مبارزه خود تنها به عنوان یک مبارزه جاه طلبی های شخصی. بدون شک، نقش عمده ای در آن تشنگی برای کشف بازی و ساخته شده بر روی میهن پرستی واقعی، تمایل به اثبات اعتبار کشور است.