فلسفه افلاطون.

افلاطون بزرگترین است فیلسوف یونان باستان. معلم او سقراط بود. افلاطون - بنیانگذار آکادمی - یک مدرسه خصوصی فلسفه. همچنین توجه داشته باشید که او بنیانگذار فلسفه ایده آلیستی است.

فلسفه افلاطون، به طور خلاصه در مورد که یکی صحبت نمی کنید، یک سهم بزرگ به توسعه این علم ساخته شده است. این مرد نه تنها یک متفکر بزرگ، بلکه یک معلم که قادر به ایجاد در دانش آموزان میل به دانش است. بر خلاف معلم خود، او در پشت بسیاری از آثار نوشته شده است. مهم ترین آنها:

- عذرخواهی از سقراط؛

- قوانین و مقررات؛

- دولت؛

- گرگیاس؛

- Parmelid؛

- Feodon.

بسیاری از آثار او در قالب دیالوگ نوشته شده بود.

فلسفه افلاطون

همانطور که در بالا ذکر شد، او بنیانگذار ایده آلیسم است. دکترین آرمان گرا او از ایده های زیر می باشد:

- جهان اطراف ما همواره در حال تغییر است. او وجود ندارد به عنوان یک ماده جداگانه؛

- واقعا می تواند تنها وجود بدون بدن ایده (خالص)؛

- جهان - آن چیزی جز بازتابی از ایده های ناب است.

- ایده های ناب ثابت، بی پایان، درست است؛

- همه چیز موجود در اطراف ما هستند بازتابی از ایده اصلی - که خالص است.

افلاطون را به جلو ایده از نظریه سه گانه. یک، ذهن، روح: با توجه به آن پایه و اساس تمام وجود دارد که در سه مواد است.

یکی در این مورد پایه و اساس تمام زندگی است، ممکن است با هر ویژگی های مشترک در ارتباط نیست. در اصل، فلسفه افلاطون، می گوید که آن واحد است که پایه و اساس تمام ایده های ناب است. یکی چیزی است.

از ذهن اتفاق می افتد است. او نه تنها از مشترک از هم جدا، اما در مقابل آن است. این چیزی است که از ذات از همه چیز، یک کلیت از تمام زندگی است.

"- هیچ چیز، یک" و همچنین "ذهن - زندگی می کنند" روح، در این مورد، آن را به یک ماده تلفن همراه، ارتباط مفاهیمی مانند است. همچنین با اتصال به کاملا همه چیز و پدیده در جهان ما. روح در جهان و فرد است. همچنین می تواند همه چیز را. روح از همه چیز و موجودات زنده - تکه ای از روح جهان است. آنها جاودانه هستند، و از مرگ زمینی - آن را فقط بهانه ای برای تصویب یک پوسته جدید. تغییر پوسته فیزیکی توسط قوانین طبیعی جهان هستی تعیین می شود.

این است که، معرفت شناسی - فلسفه افلاطون اغلب نظریه معرفت را لمس. افلاطون استدلال کرد که ایده های خالص باید موضوع دانش به این دلیل که جهان مادی طیف چیزی جز بازتابی از آنها است.

فلسفه افلاطون است که اغلب لمس مشکلات دولت است. لازم به ذکر است که سوالات مشابه پیشینیان خود را به سختی لمس کرد. از نظر افلاطون، هفت نوع از دولت وجود دارد:

- سلطنت را. این است که در قدرت عادلانه کسی یکی است؛

- استبداد. همان سلطنت، اما با قدرتهای ظالم؛

- اشراف. این است که با یک قانون عادلانه از یک گروه از مردم در ارتباط است.

- الیگارشی. که در آن قدرت متعلق به گروهی از مردم که به ناحق حکومت؛

- دموکراسی است. در اینجا، قدرت متعلق به اکثریت است که حاکمیت عدالت؛

- مالک سالاری. حکومت ظالم اکثریت.

فلسفه افلاطون به ارمغان می آورد نوع ساختار طرح دولت است. کارگران، فلاسفه، و رزمندگان: در این حالت، همه مردم را به سه دسته عمده تقسیم. همه باید یک چیز خاصی انجام دهد. با در نظر گرفتن این موضوع، افلاطون اغلب در مورد مالکیت خصوصی تعجب است.

افلاطون و ارسطو

فلسفه افلاطون و ارسطو بسیار مشترک. این تعجب آور نیست، از دوم یک معلم اول است. ارسطو افلاطون برای ایده های ناب انتقاد کرد، چون فکر می کردم که جهان همواره در حال تغییر - در نظر هر چیزی ممکن است تنها بر اساس تغییرات در اطراف محل صورت گرفته است. از نظر ارسطو، تنها چیزهای خاص و منحصر به فرد خاص، و ایده های ناب است که در واقع غیر ممکن است و غیر منطقی است.