دوچرخه به عنوان یک سبک ادبی است

در جستجوی فرهنگ لغت به منظور پیدا کردن آنچه دوچرخه است، ما شگفت زده می شویم که معنای این کلمه کمتر از چهار است.

کلمه چند منظوره

باکال یک پارچه پنبه ای یا پشمی نرم با شمع را نامیده است، همچنین نامیده می شود گرم ژاکت جرس چسبی. این واژه نرم "انتخاب" نام های جغرافیایی: در Transbaikalia یک روستا با نام بایک وجود دارد، همان نام روستایی در منطقه Penza و رودخانه در حال اجرا وجود دارد. اما ما در این مقاله علاقه مندیم به معنای دیگر کلمه "دوچرخه" است. یعنی استفاده از آن به عنوان یک سبک ادبی.

خوشحال و سودآور

دوچرخه به عنوان یک سبک ادبی چیست؟ این خنده دار است، نه بدون داستان طنز، معمولا واقعی است، اما بیش از حد رشد شده با بسیاری از جزئیات ساختگی. مبنای دوچرخه، مواردی قابل توجه است، که در آن راوی با داستان روایت جالبی به وجود میآورد تا شنونده را جذب کند. اغلب دوچرخه ها به عنوان راهنمایی برای کسانی که به آنها گوش می دهند، خدمت می کنند.

علامت های شناسایی دوچرخه

دشوار است که آن را یاد بگیریم. اگر شما یک داستان را شنیده اید که به نظر می رسد مثل یک داستان، اما هنوز ادعا می شود معتبر است و با جزئیات بیان می شود، شما می توانید مطمئن باشید که این یک دوچرخه است. او همیشه شنونده را سرگرم می کند و چیزی را آموزش می دهد.

به خصوص این شکوفه های ژانر را در یک محیط بسته و یا حرفه ای پر رنگ می کند. داستان سرگرم کننده و سرگرم کننده هنرمند در مورد اینکه چگونه همکارش یک بار در یک صحنه خنده دار یا شرم آور روی صحنه قرار گرفت و از درخشندگی آن خارج شد - این چیزی است که یک دوچرخه از زندگی بازیگری است. موارد عجیب و غریب از زندگی دانش آموزان، پر از قسمت های باور نکردنی داستان های شکارچیان و ماهیگیران، ارتش خنده دار و داستان ها، داستان های غیر معمول دریایی، داستان های طنز سیاه و سفید از پزشکان - همه این را می توان با دوچرخه اعتماد به نفس نامیده می شود.

چند سال پیش ...

نوع خاصی از این ژانر داستان های تاریخی است. آنها به مردم مشهور و رویدادهای به یاد ماندنی اختصاص یافته است. گردآورنده بی پروا چنین داستانهایی، الکساندر سرگلیچ پوشکین بود. یکی از داستان های نوت بوک خود می گوید که تسارن ایوان وحشت همدردی ویژهای برای ولگلودا داشت و به آن می اندیشید که پایتخت آن را بسازد. در یکی از مراجعه به این شهر، سنگ از سنگ تراشی کلیسای محلی سقوط کرد و به شدت درد انگشت پا پادشاه را گرفت. او این را به عنوان نشانه ای مبنی بر اینکه قصدش برای همه نیروانا قابل قبول نیست، و Vologda بیشتر در آن شرکت نکرده است.

لازم نیست که بگوییم چه چیزی یک دوچرخه است، به طرفداران کار سرگئی Довلاتوف، که یک کتاب داستان های کوتاه درخشان درباره هموطنان، تجارب گذشته را ایجاد کرد. یکی از آنها می گوید چطور یک عمه نویسنده در خیابان میشیخ زوشچنکو با او آشنا شد. نویسنده در آن زمان به صورت ناپذیری در قدرت بود و بسیاری از افرادی که او را می شناختند می ترسیدند با او ارتباط برقرار کنند. او به زودی با دیدن زن، به او گفت: "چرا شما، میچال میهالیک، سلام نمی کنید؟" نویسنده واضح گفت: "متأسفم، من به آشنایان کمک نمی کنم که به من سلام کنند".